De Quadrille, de Weense wals en later op de avond ook de Jive en de Quickstep, in kastelen, het Kurhaus of gewoon bij iemand thuis: de adel danste wat af. Soms was het een feest speciaal voor een adellijke dochter die haar 18e verjaardag vierde, maar het kon ook een intekenfeest zijn, waarvoor zo'n dertig gulden vooraf betaald moest worden. En op debutantenbals maakten jonge meisjes hun 'coming out' en toonden zij zich beschikbaar voor de huwelijksmarkt. 'Als je debuteert heeft dat te maken met maagdelijkheid. Op je 18e mocht je meedoen en dan debuteerde je in het wit,' zegt barones Van Sytzama.
In Haagsche kringen was 'de lijst van freule zus' een begrip in de feestwereld. Deze ongetrouwde mevrouw stelde een lijst samen van adellijke jongeren in de huwbare leeftijd. Zij hield nauwkeurig bij wie welke achtergrond had, waar men zich mee bezig hield en uit welke familie men kwam. Op de feesten was zij op de achtergrond altijd aanwezig. Ze zat ergens in de gang op een stoel. Soms kregen de dansende jongeren een klopje op hun schouder met de mededeling: 'Freule zus wil je zien.' De freule wilde via een informeel persoonlijk babbeltje dan weer even de stand van zaken doornemen. Barones van Sytzama weet nog goed hoe zij de eerste keer deze freule moest komen: 'Zij wist precies van welke ouders je een kind was.'
De gegevens die de freule over de jongeren op de lijst verzamelde, gebruikte ze om meisjes en jongens van adel aan elkaar te koppelen. Als ergens een feest plaats vond en men kwam onverwacht danspartners te kort, dan wist de freule precies wie geschikt was om de plaats te vervangen. Soms kregen jongeren een uitnodiging voor een feest waarvan ze degenen die het feest gaf, niet eens kenden. Dan beseften ze dat ze via de lijst van de freule een uitnodiging hadden gekregen.
No comments:
Post a Comment